Óheimilt að nota íslenskt hrossaþaramjöl í fóður fyrir sæeyru. Ákvörðun Matvælastofnunar staðfest í kærumáli
Sæeyru eru ein tegund sæsnigla. Matvælastofnun bannaði ræktanda slíkra dýra í mars 2020 að nota íslenskt hrossaþaramjöl í þurrfóður fyrir sæeyru en mjölið var 10% af innihaldsefnum fóðursins. Ástæðan var sú að í hrossaþaramjölinu var arseninnihald of hátt, en arsen er óæskilegt efni.
Ræktandinn kærði ákvörðun Matvælastofnunar til atvinnuvega- og nýsköpunarráðuneytis og benti á að arsenið þynntist út við framleiðslu fóðursins þannig að arsenið væri innan marka í fullbúnu fóðri. Kærandi benti einnig á að fóðureftirlit Matvælastofnunar tæki einungis til fóðurs ætlað búfé. Sæeyru væru ekki búfé í hefðbundnum skilningi þess orðs. Enn fremur lægi fyrir að fyrirtæki í öðrum Evrópulöndum notuðu ferskan hrossaþara sem fóður fyrir sæeyru sem þau fyrirtæki rækta.
Matvælastofnun benti hins vegar á að samkv. gildandi reglugerðum væri bannað að þynna út óæskileg efni í fóðri, í þessu tilviki arsen, með öðrum fóðurefnum þannig að lokastyrkur yrði innan við leyfilegt hámark. Sama bann við þynningu gilti um matvæli. Stofnunin benti enn fremur á að kærandi skilgreindi búfé of þröngt. Opinbert eftirlit þyrfti að hafa með fóðri allra dýra sem nýtt væru til manneldis. Neytendur dýraafurða eru með óbeinum hætti að neyta þess fóðurs sem dýrin eru alin á og öll slík dýr væru því í raun búfé. Varðandi erlend fyrirtæki þá hefðu ekki verið lögð fram nein gögn sem sýndu fram á arsenmagn í þeim hrossaþara sem þau fyrirtæki notuðust við. Magn af arseni í þara getur verið mismunandi og sums staðar innan marka. Til að mynda skiptir máli hve mengað umhverfið er þar sem þarinn er tekinn upp.
Í úrskurði sínum 29.október sl. féllst ráðuneytið á rök Matvælastofnunar. Kæranda er því óheimilt að nota hrossaþaramjöl sem inniheldur of hátt magn af arseni í fóður fyrir sæeyru sem kærandi bæði ræktar og selur.
