Höfundur: Örlygur Kristfinnsson

Löglegt og siðlegt? Þegar lagt var upp með að skoða stöðu menningarmála hér í bæ hafði ég, undirritaður, í huga að taka mið af tvennu: Menningarstefnu Fjallabyggðar og úthlutunum úr Samfélags- og menningarsjóðnum nýja. Ætlunin var að taka þetta til umfjöllunar síðasta sumar en eftir rækilega umhugsun varð að ráði að sleppa þessu bara – afskrifa það! En svo birtist þessi gullvæga tenging milli orðanna MALBIKS og MENNINGAR hér á fréttasíðunni! Og fyrirsögnin tilbúin! og þá var ekki lengur hægt að standast mátið.     Eitt leiðir af öðru og í miðjum pælingum fór ég að velta því fyrir...

Umfjöllun hér í pistlunum hefur snúist um menningarstefnu Fjallabyggðar og hvernig gjörðir ráðamanna hafa ekki verið í samræmi við hana. Ef rýnt er í stefnuna virðist orðið “menning“ eiga fyrst og fremst við listir (tónlist, myndlist og bókmenntir líklegast), safnastarf, menningarhátíðir, sögulega arfleifð og minjar. Þetta eru orðin sem skýra stefnuna og merkja væntanlega þá menningu sem þrífst utan hins eiginlega “bæjarkerfis”. Sem sé hið frjálsa og sjálfsprottna og er stefnan full af fögrum fyrirheitum um það hvernig bæjarstjórn geti hlúð að og ræktað. Um það fjölluðu pistlar mínir. Vísað skal aftur á þessa stefnu: https://www.fjallabyggd.is/static/research/files/fb2009_menningarstefna-pdf: Þetta er áréttað...

Staða menningarmála Áður en lengra er haldið er rétt að spyrja: Hvað er malbik? Blanda úr jarðbiki og grjótmulningi höfð í slitlag á götur og víðar – segir orðabók. Hvað er menning? Margar mismunandi skilgreiningar eru til á þessu orði. Í orðabókum má sjá að menning er notað um margt af því besta og dýrmætasta sem einkennir mannlega tilveru. Í menningarstefnu Fjallabyggðar virðist aðallega átt við listir (tónlist, myndlist og bókmenntir líklegast), safnastarf, menningarhátíðir, sögulega arfleifð og minjar.   Í fyrri pistli um menningarmál í Fjallabyggð var niðurstaðan augljóslega sú að bæjarstjórnendur hafi á síðustu árum dregið verulega úr...