Höfundur: Jón Ólafur Björgvinsson

Vikutímaritið Allers 1943: Í sögunni um Siglufjörð á Íslandi segir…… að einu sinni sátu hnífarnir frekar laust í beltum sjómanna, að rómantíkin blómstraði út um allan bæ og að auðævi sem komu upp úr hafinu eina nóttina var tapað í fjárhættuspilum þá næstu eins og ekkert væri sjálfsagðara. En í dag er þetta nýtískulegur iðnaðarbær með vel reknum verksmiðjum og stærsti síldarbær Norðurlandana. SÍLD….. síld…..síldartorfur og óendalegar biðraðir af drekkhlöðnum bátum. Fjöll af tómum síldartunnum, fullt af salti, sykri og allskonar kryddi. Síldarþrærnar yfirfullar og við að það springa. Rjúkandi verksmiðjustrompar með kæfandi lykt sem berst langt út á...

Að fara á Antik og flóamarkaði er skemmtilegt áhugamál sem greinarhöfundur hefur stundað lengi og það er alltaf gaman að finna gamla fallega muni og ekki síst hitta skemmtilegt fólk í litlum bæjarfélögum hérna á vesturströnd Svíþjóðar.   Það kom mér mjög svo á óvart að á litlum flóamarkaði Hunnebo Loppis & Kuriosa í Hunnebostrand að hitta ótrúlegan endurvinnslulistamann sem rekur lítið verkstæði á sama stað. Hann heitir Safar og hann kom hingað sem flóttamaður frá Íranska Kurdistan fyrir nokkrum árum og rekur hér verkstæði þar sem hann gerir við reiðhjól, sláttuvélar og allskyns tól og tæki fyrir alla...

Saga Hunnebostrand á sína byrjun í fiskveiðum og ekki minnst síldveiðum en á fyrri öldum kom og fór fólk allt eftir því hvort síldin lét sjá sig eða ekki í skerjagarðinum við vesturströnd Svíþjóðar. Um aldarmótin 1800 byrjar humarveiði sem Hollendingar hafa mikinn áhuga á, Svíarnir sjálfir höfðu þá engan áhuga á þessu krabbadýri. Um 1840 byrjar síðan það tímabil sem hefur skilið hvað mest eftir sig í Hunnebostrand en það er granít-grjótnámuvinnsla þar sem allskyns byggingarefni í hús, bryggjur og götur er unnið úr hágæða rauð og gulleitu granítbergi sem er þarna í miklu magni út um allt....