Á vefsíðunni lifdununa.is skrifar Erna Indriðadóttir fjölmiðlakona:
Getur það staðist jafnréttisákvæði stjórnarskrárinnar að fólk sé tvískattað eftir 67 ára aldur? Að einn aldurshópur sé tekinn út úr, hann sé skattlagður hjá Ríkisskattstjóra eins og lög gera ráð fyrir með alla landsmenn sem hafa tekjur og síðan sé hann „skattlagður“ aftur hjá Tryggingastofnun ríksins? Þar lækka greiðslurnar all verulega, um leið og viðkomandi hefur einhverjar greiðslur úr lífeyrissjóði. Þó það megi færa rök fyrir því að það eigi að beina greiðslum ríkisins til þeirra sem hafa minnst á milli handanna, eru skerðingarnar í almannatryggingakerfinu alltof miklar og byrja við tekjumörk sem eru alltof alltof lág. Með herkjum tókst að hækka frítekjumark þeirra sem enn eru starfandi þegar eftirlaunaaldri er náð, úr 25.000 á mánuði í 100.000 krónur á mánuði. Þ.e. menn mega hafa 1.200.000 krónur á ári í atvinnutekjur, án þess að það fari að hafa áhrif á eftirlaunin. Í Danmörku eru skerðingar í kerfinu vegna atvinnutekna, en þær byrja þó ekki fyrr en fólk er komið með tekjur sem teljast þokkalegar.
Þegar verið var að lögbinda greiðslur manna í lífeyrissjóði, var þeim sagt að féð yrði síðan notað til að þeir gætu átt áhyggjulaust ævikvöld. Þessir peningar myndu bætast við það sem ríkið greiddi fólki í eftirlaun. Þeir sem í dag eru að byrja að taka út lífeyrinn úr lífeyrissjóðnum sínum, vakna hins vegar upp við vondan draum og fá almennt mun lægri greiðslur en þeir ætluðu. Sjá einungis lítinn hluta lífeyrisins sem þeir borguðu árum saman. Maður sem ég hitti nýlega sagði að tveir vinir hans sem aldrei hefðu greitt í lífeyrissjóð, fengju sömu mánaðargreiðslur og hann sem borgaði í lífeyrissjóð í 50 ár. Það þótti honum undarlegt. Annar sagðist ekki sjá eftir öðru meira en að hafa greitt í lífeyrissjóð. Hefðu menn vitað það sem þeir vita nú, fimmtíu árum síðar, hefðu þeir aldrei látið sér detta í hug að borga í lífeyrissjóð. Það hefði ekki verið hægt að koma þessu kerfi á, nema vegna þess að fólk trúði því að það væri að bæta hag sinn á efri árum.
Skoða greinina í heild á lifdununa.is
